Przygotowania Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu
do obchodów jubileuszu 100-lecia istnienia.

Parafia Najświętszego Serca Jezusowego została erygowana dekretem bp. sandomierskiego Mariana Ryxa w dniu 28. Kwietnia 1921 r. Nowa placówka duszpasterska z założenia miała realizować swe zadania w środowisku silnie rozrastającego się proletariatu podmiejskiego Radomia na terenie ówczesnego przedmieścia Glinice. Jej pierwszym proboszczem mianowany został w lipcu 1921 r. ks. Roman Maliszewski (1885-1926).

Tablica pamiątkowa w lewej nawie kościoła

 

 

Koncepcyjnego przygotowania obchodów jubileuszu 100 – lecia istnienia Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu, zarówno w wymiarze duchowym, jak i materialnym, podjął się jedenasty proboszcz glinickiej parafii ks. kan. Roman Adamczyk bezpośrednio po swej nominacji w 2011 r. 

 

 

 

 

 

Remont generalny świątyni.

Najważniejszym zadaniem w wymiarze materialnym stała się konieczność przeprowadzenia całościowego zewnętrznego remontu glinickiej świątyni wraz z jej otoczeniem. Kościół zaprojektowany w 1930 r. przez jednego z najwybitniejszych przedstawicieli historycyzmu w architekturze Stefana Szyllera (1857-1933) podlega ochronie konserwatorskiej. Zakończony we wrześniu 2018 r. siedmioletni okres generalnego remontu świątyni p.w. NSJ w Radomiu objął:

–       wykonanie całkowitej wymiany dachu (więźby i pokrycia blachą tytan-cynk)

–       usunięcie pęknięć murów i wykonanie pełnego otynkowania

–       wykonanie nowych schodów i okien

–       przeprowadzenie renowacji otworów drzwiowych

–       wykonanie instalacji odgromowej i odwodnienia pionowego

–       zrekonstruowanie placu z otoczeniem

–       wykonanie nowego ogrodzenia

–       założenie iluminacji

–       powiększenie parkingu.

Tablica informacyjna remontu

 

Koszt całkowity remontu na dzień 30. 06. 2018 r. wyniósł ok. 10.500.000 zł. O skali przeprowadzonego remontu, okresie jego trwania i kosztach informuje umieszczona w kruchcie kościoła specjalna tablica.  

 

 

 

 

Również w kruchcie kościoła znajduje się seria tablic, fundowanych przez poszczególne rodziny oraz wspólnoty parafii NSJ w Radomiu, wspierające finansowo remont glinickiej świątyni na poszczególnych etapach jego realizacji.

Tablice pamiątkowe

Tablice pamiątkowe

Pamiątkowa pocztówka

O zakończeniu prac, podobnie jak wcześniej o ich przebiegu informowały radomskie media. Najczęściej były to: dodatek „Gościa Niedzielnego” – „Gość Radomski Ave”, Radio Plus Radom i portal „Co za Dzień”.  Wyremontowaną liczącą 67,5 m. wysokości świątynię można dokładnie obejrzeć na stronie internetowej parafii, gdzie zamieszono dwa filmy oraz na pocztówce, którą w lipcu 2019 r. opublikowała Radomska Inicjatywa Pocztówkowa.

Remontowany Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu został w również włączony do utworzonej  w 2015 r. liczącej 260 km. trasy „Szlaku twórczości architektonicznej Stefana Szyllera”, a parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu została koordynatorem tego projektu.

 

Prace wewnątrz kościoła.

Prace wewnątrz świątyni objęły zarówno wzbogacanie wystroju o nowe elementy podnoszące jej walory estetyczne i funkcjonale, jak i renowację istniejącego już wyposażenia.

Ołtarz Św. Jana Pawła II

W 2012 r. parafianie ufundowali nowy ołtarz papieski. Nawiązuje on stylem do istniejących już w kościele ołtarzy bocznych i został poświęcony przez ordynariusza radomskiego ks. bpa Henryka Tomasika. Od tej chwili każdego 22 – go dnia miesiąca odprawiane jest w  glinickiej świątyni  nabożeństwo przez wstawiennictwo obecnie św. Jana Pawła II wraz z ucałowaniem jego relikwii, znajdujących się w tym ołtarzu.

 

 

 

 

 

Wnętrze świątyni wzbogaciła również umieszczona na kolumnie po lewej stronie tablica upamiętniająca wszystkich pracujących w ciągu 100 lat istnienia parafii proboszczów.

Proboszczowie parafii NSJ

Duże zdjęcia portretowe tych duszpasterzy zostały też umieszczone w wyremontowanej w ostatnich latach zakrystii.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W latach 2011 – 2020 wyposażenie kościoła zostało uzupełnione o:  7  foteli do prezbiterium, mszał, relikwiarz, naczynie na wodę święconą, gong, klęczniki, komplety ornatów na poszczególne okresy liturgiczne, baldachim procesyjny, poczwórny świecznik i projektor do wyświetlania tekstów pieśni podczas mszy świętych.

 

 

 

 

 

 

W tym czasie wyszlifowano również posadzkę oraz wymalowano lamperie.

Dokonano również renowacji:

–  monstrancji,

– 7 sztandarów oraz 2 latarni i krzyża procesyjnego,

–  3 żyrandoli z nawy głównej oraz 9 z naw bocznych,

– krzyża misyjnego,

– 60 wykonanych według projektu S. Szyllera ławek.

 

Wyremontowane ławki

Zabytkowa monstrancja

Krzyż misyjny

Odrestaurowany żyrandol

Odnowiony sztandar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Renowacja przedmiotów kultu, znajdujących się na terenie parafii.

Ze względu na historyczne zawirowania i obiektywne trudności nie zachowało się wiele przedmiotów kultu religijnego, świadczących o stuletniej historii parafii. Te nieliczne są na bieżąco zabezpieczane, odnawiane i eksponowane.

W sali Domu Parafialnego znajdują się:

– zabytkowy, pochodzący sprzed II wojny światowej, sztandar Zgromadzenia Współpracowników Garbarskich w Radomiu,

Sztandar Zgromadzenia Współpracowników Garbarskich w Radomiu

Przez wiele lat był on, ze względu na sześciometrowe drzewce, najwyższym ze sztandarów i chorągwi noszonych podczas procesji. Na jego płacie umieszczono wizerunek Pana Jezusa Dobrego Pasterza oraz postać św. Szymona, patrona wytwórców wyrobów skórzanych.

 

 

– odnowiony witraż z wizerunkiem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.

Witraż z wizerunkiem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej

Został on wykonany w 1895 r. w należącym do Marii Magdaleny z hr. Łubieńskich Łubieńskej (1833-1920) „Zakładzie św. Łukasza” w Warszawie, który słynął z wykonywanych „techniką mieszaną” prac witrażowych,

 

 

– odnaleziony podczas prac remontowych krucyfiks.

Zabytkowy kucyfiks

 Figurę Chrystusa wykonał nieznany artysta reprezentujący środowisko monachijskie. Mierzący 1,10 x 0,70 m. krzyż pochodzi z połowy dziewiętnastego wieku i jest najstarszym tego typu obiektem należącym do Parafii NSJ w Radomiu.

 

 

 

 

 

– dwa obrazy z przedwojennych chorągwi procesyjnych, które ze względu zły stan zachowania nie zostały zakwalifikowane do renowacji.

 

 

 

 

 

 

 

 

W 2016 r. na placu kościelnym ustawiono, jako element dekoracyjny dzwon

Dzwon

 

Ufundowany przez parafian w 1954 r. ze względu na pęknięcie i ogólny zły stan techniczny został zdjęty z wieży w 2008 r., następnie poddany pracom renowacyjnym i umieszczony przed glinicką świątynią.

 

 

 

 

 

W 2015 r. dokonano renowacji znajdującej się u zbiegu ulic Białej i W. Cymerysa-Kwiatkowskiego kapliczki, ufundowanej w 1930 r. przez małżonków Michała i Teklę Mąkosów. Obiekt w formie czworobocznego obelisku, zwieńczonego krzyżem w 1994 r. wpisano do rejestru zabytków.

Kapliczka przy ul. C. Kwiatkowskiego

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W 2020 r. odrestaurowano tytularną figurę Pana Jezusa z otwartym Sercem, która przez długie lata stała w pasie ogrodzenia placu kościelnego od strony ul. W. Wróblewskiego, a podczas remontu została przeniesiona bezpośrednio na teren placu. Powstała z fundacji małżonków Michała i Marianny Janikowskich w 1935 r.

Figura Pana Jezusa z otwartym Sercem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Utrwalanie pamięci o przeszłości parafii oraz dzielnicy.

Wszyscy zainteresowani dziejami Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu mają możliwość zapoznania się z trzema tomami kroniki zamieszczonej na parafialnej stronie internetowej. Wpisy obejmują lata 1921-2016.

 Dodatkowo pierwszy tom tej kroniki oraz krótki zarys historii parafii wraz ze sprawozdaniami z wizytacji pasterskich zostały zdigitalizowane i zamieszczone w ogólnodostępnych zasobach Radomskiej Biblioteki Cyfrowej.  Na stronie internetowej parafii znajdują się również wszystkie inne nieobjęte jeszcze zapisami w kronice informacje m.in. o przygotowaniach parafii do jubileuszu 100-lecia istnienia.

Postacią szczególną w historii parafii był jej proboszcz czasu II wojny światowej – bł. ks. Bolesław Strzelecki (1896-1941), którego 80. rocznica śmierci w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz będzie obchodzona 2 maja 2021 r. kilka dni po 100 rocznicy utworzenia parafii. Jest on patronem wspólnot parafialnych i wielu dzieł realizowanych przez parafię m.in. remontu glinickiego kościoła. Wszyscy zainteresowani mogą zapoznać się z sylwetką Błogosławionego na stronie internetowej parafii oraz poprzez lekturę najpełniejszej jak dotąd biografii ks. Bolesława Strzeleckiego wydanej w 2016 r. przez ks. prał. dr. Alberta Warso, który gościł w Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu, głosząc okolicznościową homilie podczas Niedzieli Miłosierdzia Bożego w 2017 r.

Ks. Prałat Albert Warso

 W celu poszerzenia wiedzy o przeszłości Glinic oraz zachowania historycznych pamiątek w 2019 r. parafianie zostali poproszeni o udostępnienie swoich zdjęć z różnego rodzaju wydarzeń parafialnych i dokumentów związanych z przeszłością dzielnicy. Zostaną one wykorzystane m. in. w przygotowywanej przez dra hab. P. Sebastiana Piątkowskiego monografii.

Pierwszym w pełni zrealizowanym dziełem upamiętniającym 100-lecie Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Radomiu  jest wybity w 2017 r. pamiątkowy medal. Zaprojektowany przez radomskiego plastyka p. Cezarego Jędrzejewskiego posiada wartość zarówno pamiątkową, jak i numizmatyczną. Medal ten wybiła Mennica Polska w Warszawie, co potwierdzone jest specjalnym certyfikatem, w limitowanej edycji 200 sztuk. Głównie ma on być formą uczestniczenia parafian w przygotowaniach do jubileuszu a jego zakup przez poszczególne rodziny wspomoże fundusz remontowy glinickiej świątyni.

Medal jubileuszowy